هفت امام رودبارک

هفت امام در رود بارک

روستاي رودبارک با روستاهاي نرکي و توسه­ چال همسايه بوده و در35 کيلومتري بخش رحيم آباد و 50 کيلومتري جنوب شرقي شهرستان رودسر واقع شده است.

در قرن سوم هجري قمري به دستور ناصرالحق ( ناصر الکبير عليه السلام ) ابومحمد حسن معروف به حسن اطروش ( از القاب امام زين العابدين ) نوه حسن بن زيد درروستاي رود بارک مسجدي ساخته شد که بعدها اين مسجد بنام آستانه هفت امام معروف گشته است. با اينکه هفت امام در اين بقعه به خاک سپرده شده ­اند، ليکن هيچکس نبود که در آن زمان نام يکي از آنها را به خاطر داشته باشد.

در داخل آستانه يک ميله آهني قراردارد که مزار هفت امامزاده را از قسمت ديگر آستانه جدا مي کند.

چشمه­ایي نيز در پايين آستانه قرار دارد که آب آن شور و براي دفع امراض از آن استفاده مي­شود.

خصوصيات ظاهري آستانه هفت امام به شرح زير است :

فاقد صندوقچه، سه درچوبي دو لنگه در سه جهت غرب و شرق و شمال، چهارطرف ايوان، تعداد 22 ستون که با آجر البرز ساخته شده است و در دورادور آستانه، يک در دولنگه فلزي در ورودي ايوان، يک ستون چوبي در وسط آستانه و سراسر بام پوشيده از سفال است.

تخته چوب هايي نيز در آستانه قراردارد که بر روي آنها عبارات زيرحک شده است :

ابر آمد و زار زار بر سبزه گريست                         بي باده گلرنگ نمي­ بايد زيست

اين سبزه که امروز تماشاگه ماست                         تا سبزه خاک ما تماشاگه کيست

في سنه 1223

له ملک نيادي کل يوم لدوللموت و انبوللخراب                 في سنه 1223

آيه ان يکاد نيز به شکل کامل به روي تخته چوب ديگري حک شده است .

درب چوبي بي بي هيبت

درب چوبي که به بي بي هيبت معروف مي­باشد، در قسمت غربي ديوار آستانه نصب گرديده و اعتبار زيادي به آستانه هفت امام بخشيده است. تا کنون اين درب دو بار توسط کساني به سرقت رفته، ولي به لطف خدا دوباره به جاي خودش برگشته است.

ضمنا اهالي روستاي رودبارک مي­گويند: در پايين روستا سوراخي وجود دارد که اگرموجود زنده­ اي درنزديکي آن قرارگيرد، در اثرگاز فراوان از بين مي­رود.